DYAMOS VAN CATHARNO
Verhalenverteller, fabulist
Quirrot
Dyamos van Catharno is geen naam van deze wereld, maar zie, ik ben op deze aarde dan ook niet geboren. QUIRROT heet de wereld waar ik thuis was; een thuis dat nog enkel in mijn herinneringen bestaat.
Als u dan toch oogst wat u zaait, kunt u maar beter liefde strooien.
Meer dan eens wordt mij gevraagd waarom ik toch zonodig op een begraafplaats moet rondstruinen. Welnu, laat mij uitleggen.
Mijn lot overrompelde mij toen ik plotseling de oversteek moest maken naar Quirrots Hiernamaals. Ik belandde er tussen de grafzerken van mijn voorvaderen belandde. De taak die mij werd opgelegd? Waken over de slapende zielen tot aan het einde der tijden. Een eenzame missie zo leerde ik. De eeuwige stilte deed mij terugblikken op mijn leven. Daarop maakte zich een immense zielenonrust van mij meester, ik had immers geleefd zonder het leven op juiste waarde te schatten; mijn geluk naar een toekomst verwezen waar ik nooit was aankomen. Onvrede en onrust deden mijn hoofd tollen. Ik verwaarloosde niet alleen mijzelf maar ook de mij toevertrouwde taak; omdat alles zinloos leek. Een doodzonde, zo werd bij rechtspraak geoordeeld. Ik werd verbannen.
Nu, verder van mijn thuis dan ooit, heb ik mijn lotsbestemming alsnog omarmd. Door met aardse zielen terug te blikken op hun geleefde leven, brengt hen rust. En dat doet mij meer deugd dan ik ooit had durven dromen, want zie, hun zielenrust brengt mij zielenrust.
Mijn naam is Dyamos van Catharno, ik ben NIET VAN DEZE WERELD.
Van een samenwerking
Vertolker van het magische genre, zo heb ik mijzelf geïntroduceerd bij Anita Mulleneers. In haar zag ik de kompaan waarmee ik wilde creëren. Het bleek een opmerkelijke samenwerking, temeer daar zij aanvankelijk van mijn suggesties niet wilde weten. Onbegrijpelijk vond ik, want ze kon mijn advies echt wel gebruiken. Zie, verhalen kwamen haar aanwaaien, maar ze schreef tegen de wind in; daardoor kon ze nimmer de laatste punt zetten. Ze moest leren vertrouwen op haar creativiteitsstroom, zodat fragmenten zich tot leesbare fictie konden ontwikkelen. Dat had wat voeten in aarde kan ik u berichten.
Toch bleef ik bij haar creatieve brein aankloppen, totdat ze om mijn inbreng niet meer heen kon. Ik liet haar avonturen beleven waar ze met haar rationele verstand nooit bij gekund had. Eenmaal sprake van een samenwerking, leidde zij mij over de paden van het internet. En zie, nu ben ik zowaar in de gelegenheid om met de mensheid gedachten uit te wisselen.
Blogs over Dyamos
Romantiek
Romantiek Romantiek Ze liep naast me, haar arm in de mijne gestoken. Tussen het volk en de marktkramen door, baande ik de weg voor haar voeten vrij [Lees meer]
Goedelente
Goedelente Goedelente Toen vanochtend het lentezonnetje in mijn gezicht stak en de koolmezen hun hoogschelle "fietfuut-fietfuut" in mijn oren floten, heb ik mijn hoofd onder mijn hoed [Lees meer]
Nieuwsbrief