Quirrot

Dyamos van Catharno is geen naam van deze wereld, maar zie, ik ben op deze aarde dan ook niet geboren. In QUIRROT was ik thuis, een thuis dat nog enkel in mijn herinneringen bestaat.

Dyamos van Catharno is geen naam van deze wereld, maar zie, ik ben op deze aarde dan ook niet geboren. QUIRROT heet de wereld waar ik thuis was; een thuis dat nog enkel in mijn herinneringen bestaat.

Meer dan eens wordt mij gevraagd waarom ik zonodig op een begraafplaats moet rondstruinen. Welnu, laat mij uitleggen.

Mijn lot overrompelde mij toen ik plots de oversteek naar Quirrots Hiernamaals maakte. Ik belandde tussen de grafzerken van mijn voorvaderen. Daar werd mij een taak opgelegd. Waken over de slapende zielen tot het einde der tijden. Een eenzame missie kan ik u berichten. De stilte dwong mij tot terugblikken. Een immense zielenonrust doemde op; ik had geleefd zonder het leven op juiste waarde te schatten; mijn geluk naar een toekomst verwezen waar ik nooit aankwam. Het leidde ertoe dat ik niet alleen mezelf verwaarloosde, maar ook de mij toevertrouwde taak. Een doodzonde, zo werd bij rechtspraak geoordeeld. Ik werd verbannen.

Nu, verder van mijn thuis dan ooit, heb ik mijn lotsbestemming alsnog omarmd. Ik mag met aardse zielen terugblikken op geleefde levens. Het doet mij meer deugd dan ik ooit had durven dromen, want zie, hun zielenrust brengt mij zielenrust.

Mijn naam is Dyamos van Catharno, ik ben NIET VAN DEZE WERELD.

“Als u dan toch oogst wat u zaait, kunt u maar beter liefde strooien.”

Quirrot

Dyamos van Catharno is geen naam van deze wereld, maar zie, ik ben op deze aarde dan ook niet geboren. QUIRROT heet de wereld waar ik thuis was; een thuis dat nog enkel in mijn herinneringen bestaat.

Meer dan eens wordt mij gevraagd waarom ik zonodig op een begraafplaats moet rondstruinen. Welnu, laat mij uitleggen.

Mijn lot overrompelde mij toen ik plotseling de oversteek moest maken naar Quirrots Hiernamaals. Ik belandde er tussen de grafzerken van mijn voorvaderen. De taak die mij werd opgelegd? Waken over de slapende zielen tot aan het einde der tijden. Een eenzame missie, de eeuwige stilte deed mij terugblikken. Daarop maakte zich een immense zielenonrust van mij meester, ik had geleefd zonder het leven op juiste waarde te schatten; mijn geluk naar een toekomst verwezen waar ik nooit aankwam. Onvrede en onrust deden mijn hoofd tollen. Ik verwaarloosde niet alleen mijzelf maar ook de mij toevertrouwde taak. Een doodzonde, zo werd bij rechtspraak geoordeeld. Ik werd verbannen.

Nu, verder van mijn thuis dan ooit, heb ik mijn lotsbestemming alsnog omarmd. Met aardse zielen terugblikken op hun geleefde leven, brengt hen rust. En dat doet mij meer deugd dan ik ooit had durven dromen, want zie, hun zielenrust brengt mij zielenrust.

Mijn naam is Dyamos van Catharno, ik ben NIET VAN DEZE WERELD.

“Als u dan toch oogst wat u zaait, kunt u maar beter liefde strooien.”

Van een samenwerking

Vertolker van het magische genre, zo heb ik mijzelf geïntroduceerd bij Anita Mulleneers. Omdat ik in haar een kompaan zag om mee te creëren. Het werd een opmerkelijke samenwerking, temeer daar zij mijn suggesties niet altijd ter harte wilde nemen. Onbegrijpelijk, want ze kon mijn advies best gebruiken. De verhalen kwamen haar aanwaaien, maar vaak schreef ze tegen de stroom in. Ze moest leren vertrouwen op die creativiteitsstroom, zodat fragmenten zich tot leesbare fictie konden ontwikkelen.

Ik bleef bij haar creatieve brein aankloppen, zodat ze avonturen kon opschrijven waar ze met haar rationele verstand nooit bij gekund had. Zij leidde mij over de paden van het internet. En zie, nu ben ik zowaar in de gelegenheid om met de mensheid gedachten uit te wisselen.

Vertolker van het magische genre, zo heb ik mijzelf geïntroduceerd bij Anita Mulleneers. Omdat ik in haar een kompaan zag om mee te creëren. Het werd een opmerkelijke samenwerking, temeer daar zij mijn suggesties niet altijd ter harte wilde nemen. Onbegrijpelijk, want ze kon mijn advies best gebruiken. De verhalen kwamen haar aanwaaien, maar vaak schreef ze tegen de stroom in. Ze moest leren vertrouwen op die creativiteitsstroom, zodat fragmenten zich tot leesbare fictie konden ontwikkelen.

Ik bleef bij haar creatieve brein aankloppen, zodat ze avonturen kon opschrijven waar ze met haar rationele verstand nooit bij gekund had. Zij leidde mij over de paden van het internet. En zie, nu ben ik zowaar in de gelegenheid om met de mensheid gedachten uit te wisselen.

Vertolker van het magische genre, zo heb ik mijzelf geïntroduceerd bij Anita Mulleneers. In haar zag ik de kompaan waarmee ik wilde creëren. Het bleek een opmerkelijke samenwerking, temeer daar zij aanvankelijk van mijn suggesties niet wilde weten. Onbegrijpelijk vond ik, want ze kon mijn advies echt wel gebruiken. Zie, verhalen kwamen haar aanwaaien, maar ze schreef tegen de wind in; daardoor kon ze nimmer de laatste punt zetten. Ze moest leren vertrouwen op haar creativiteitsstroom, zodat fragmenten zich tot leesbare fictie konden ontwikkelen. Dat had wat voeten in aarde kan ik u berichten.

Toch bleef ik bij haar creatieve brein aankloppen, totdat ze om mijn inbreng niet meer heen kon. Ik liet haar avonturen beleven waar ze met haar rationele verstand nooit bij gekund had. Eenmaal sprake van een samenwerking, leidde zij mij over de paden van het internet. En zie, nu ben ik zowaar in de gelegenheid om met de mensheid gedachten uit te wisselen.