Wie de paden van de Algemene Begraafplaats van Maastricht betreedt, wordt onherroepelijk beroerd door de historische sfeer die deze rustplaats uitademt. Een kleine hardstenen obelisk nabij de ingang van de Tongerseweg herinnert aan de eerste begraving (14-02-1812) van Catherina Willems-Zeekaf. Gedenkstenen met Franse teksten en Parijse beelden voeren terug naar de Franse tijd (1795-1813).

Sommige secties zijn ommuurd, zoals het joodse gedeelte; verder is er een protestants deel en een sectie die was voorbestemd voor niet gelovigen. Inmiddels heeft men ook een Islamitisch gedeelte aangelegd. De verscheidenheid aan geloven en levensbeschouwingen waarover deze begraafplaats verhaalt is groot. De denker kan hier zijn hart ophalen.

Een wandeling over de paden voert o.a. langs oorlogsgraven en grafzerken van befaamde Maastrichtenaren. De ‘groene’ rustplaats, met wel duizend boomkruinen reikend tot aan de hemel, is adembenemend mooi. Kortom, een bezoek aan de begraafplaats is zeer de moeite waard.