Ooit een ontmoeting gehad met een schildpad die lacht? Niet? Ach, laat mij er dan een voor u fabuleren. Lennert zat in een park op een houten bankje roerloos voor zich uit te staren. Het[…]
Ga verder met lezen …
Lente is lief
Stralend van geluk gniffelt de zon om de blauwe hemel. “Wat heerlijk,” roept ze, “eindelijk lente. Zo verkwikkend als de dagen weer lengen.” Haar warmte blijft niet onopgemerkt, ondergronds wekken de boomwortels de planten, tezamen[…]
Ga verder met lezen …
Maskerade
Isabelle maakt zich op voor wat zij noemt de “Maskerade.” Drie dagen lang zal ze zich in carnavaleske sferen begeven, want de Patrones van Maastricht heeft iedereen uitgenodigd. Ze heeft gespaard. Niet veel, want ze[…]
Ga verder met lezen …
Ik of het ego?
Onlangs ving ik een gesprek op tussen Ikje en Ego. Ik vond het wel amusant, daarom heb ik het uitgeschreven. Een discussie ‘Ach,’ sprak Ego tot Ikje, ‘kom maar achter mij staan, dan zal ik[…]
Ga verder met lezen …
Wat wafels en oliebollen doen
In de potkachel knettert een vuurtje, bovenop staat een gietijzeren ketel met water te borrelen. Mijn schrijfkompaan komt vandaag naar de begraafplaats en brengt snoeperijen mee: wafels en oliebollen. Ik zet vast koffie. Beter ga[…]
Ga verder met lezen …
Handgeschreven, hartgeschreven
Ik ga een brief schrijven, met de hand uiteraard. Speciaal voor die gelegenheid heb ik een grote schrijftafel neergezet. Het houten blad is rond afgewerkt en leunt op dikke poten. Ik zit in het voorportiek[…]
Ga verder met lezen …
Onvrede met de dood
Had ik geweten wat ik nu weet, dan had ik anders geleefd. Sterker nog, dan had ik geleefd. Dan was ik in mijn jonge jaren de belhamel geweest die ik altijd al wilde zijn. Een[…]
Ga verder met lezen …
Een herfst om naar te kijken
Als de nachten lengen en de dagen korten schildert de herfst zijn boomkruinen. Schakeringen van goudgele en aarderode kleuren schitteren aan de blauwe hemel. Nu en dan steekt een stevige wind op en komen donkere[…]
Ga verder met lezen …
De dromen van een vlinder
Haar verschijning deed denken aan een vlinder. Ze huppelde altijd kris kras tussen de graven door terwijl ze haar armen als vleugels liet klapperen. Haar jurk, citroengeel, zwierde om haar tengere lijf en had punten[…]
Ga verder met lezen …